kendinle körebe oynamak delilik değil, yalnızlıktır
sağdan hüzün omzuna dokunur
sağa dönersin sol omzunda bir el
pişmanlık gelmiştir
tam ondan özür dileyecekken
arkandan biri iter
küçük bir kuş sesinin uyandırdığı
minnacık bir neşe
gülümsemeye kalkarken ona
başını çarparsın kocaman bir gerçeğe
sıkılır açıverirsin gözündeki bantı
karşında kocaman bir yalnızlık
körebe hiç bitmez
....................
Derya Ongun
6.10.2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder