13.11.2008

Ta ki.....




Ölmeyeceğim... ta ki:

Annemin kokusu silinene
Babamın sesi cılızlaşana
Kocamın gözü gözümden gidene
Oğullarım adam olana
Hayatın içinde tek başlarına yer alana
İstanbul gecekondulardan kurtulana
Mahallelerde insanlar birbirine selam vermeye başlayana
Postacılar gene kapıları çalana
Fırından çıkan ekmekler mis gibi kokana
Ormanlar eskisi gibi etrafımızı sarana
Boğazdan lüfer avlanana
Geceler gece, gündüzler gündüz gibi yaşanana
Yazlar sıcak, kışlar soğuk, baharlar ise kadife gibi olana
Nefretler cesur, sevgiler sıcak,
Husumet gözüpek, merhamet güçlü olana
Dostlar dost gibi, düşmanlar düşman gibi görünene
Kadar
Ölmeyeceğim...

Sonra....


Oturup tekrar düşünüp
O zaman karar vereceğim..

Ama bunları görmeden
Ölmeyeceğim....

Derya 13.11.2008